Update van 14 t/m 16 mei 2018

14 mei: Roa - Lerma; 50 km

15 mei: Lerma - Burgos; 45 km

De afgelopen dagen stonden in het teken van tegenwind met ca kracht 4 a 5. Het klimmen viel wel mee maar door de sterke wind moesten we ook een keer afstappen omdat de wind ineens om een heuvel kwam en we van de weg werden geblazen. Gelukkig was het weer droog en redelijk van temperatuur, maar na twee dagen ben je wel klaar met de wind. Aangekomen in Burgos eerst naar het hotel. Fietsen konden weer veilig gestald worden. Een prachtige stad met wederom hele oude gebouwen. En een kathedraal. Hier was het heel druk, want ook de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella loopt door deze stad. Veel mensen op sandalen die hun voeten rust aan het geven waren. Bovendien veel toeristen en we hoorden weer diverse talen. 

We zagen de weersverwachting voor de volgende dagen en hebben toen een ander plan bedacht, want we zouden nog zeker 2 dagen tegenwind hebben. Besloten een stuk met de trein te gaan. Iemand van het hotel gaf de tip om bij het kantoor van Renfe   (Lees Spaanse NS) te gaan voor informatie. Daar aangekomen bleek dat ze alleen iets wist als je zonder fiets wilde. We moesten maar naar het station voor informatie. Tja..... was niet in de buurt en 6 km lopen, want de fietsen stonden in de kelder van het hotel, dat ging te ver. Taxi genomen en er naar toe. Supermodern gebouw maar bijna geen mens te zien. Heel bijzonder als je dit dan vergelijkt met de stations in Nederland. En Burgos is echt een behoorlijk grote stad. De man achter de balie sprak alleen Spaans, maar uiteindelijk hadden we kaartjes voor 2 personen en 2 fietsen voor de volgende dag. Daarna nog de stad bekeken. 

16 mei: Burgos - San Sebastian

De treindag. Eerst met de fiets naar het station Burgos Rosa de Lima. Dit was vanaf het hotel ca 8 km, maar verrassend was dat we bijna alleen maar fietspaden hadden die kant op. De te overbruggen afstand was ongeveer 220 km van Burgos naar San Sebastián en we zouden er ruim 3 uur over doen. De hele middag in de trein. Gelukkig was het dit keer heel gemakkelijk om met de fietsen en bagage op het goede perron te komen. Met een vertraging van bijna 20 minuten toch vertrokken. We hadden trouwens echt plaatsnummers. Zelfs voor de fietsen, maar dat bleek uiteindelijk anders te zijn. Fietsen gewoon maar vastgezet, want er werd niet tegen ons gezegd wat de bedoeling was. Maar we zaten wel op onze eigen plaatsen die op het kaartje stonden. Echt wel grappig om mee te maken. Leuke reis maar je wordt er wel moe van niets te doen. We kwamen langs wel 12 stations, maar er stapten niet veel mensen uit en in. Heel apart om zo met de trein door het landschap re rijden. Veel verval ook nu weer van gebouwen en huizen. We vragen ons de laatste dagen ook echt weer af of er in de dorpen waar we doorkomen ook nog mensen wonen. Zo stil en verlaten. Aangekomen in San Sebastian was het weer een hele toer om van het perron waar de trein stopte buiten te komen. Met trap en lift met de fietsen eerst naar beneden en weer omhoog om buiten te komen. Herman is met de lift gegaan, maar dan moet de fiets op het achterwiel in de lift en de voorkant helemaal omhoog. Soms tillen we de fiets de trap af. Nou ja een heel gedoe dus, maar het is weer gelukt. Toen naar hotel en daar moesten de fietsen ook weer naar boven en zelfs in de kamer geparkeerd worden. Dat hadden we nog niet eerder gehad. Gauw de stad in en het weer was echt omgeslagen. Nog even genieten van het strand en de zee. Erg mooi na zoveel weken binnenland.